|
Post by jeanne on Jun 1, 2016 17:31:50 GMT 1
Despite this remark and criticism I believe that the majority of Jews before, during and after the Second World War were and are good people. Like in any people you have bad apples and good apples. These bad Jews were seen by fellow Jews as traitors, bad people and some of them self hating Jews without self respect and ethics. Their victims were and are Jews and non-Jews. Cheers, Pieter Pieter, Yes, having both virtue and (unfortunately) evil tendencies is symptomatic of human nature...it cuts across all ethnic, racial, cultural, and socio-economic borders...no group is exempt from the fact there are good people who strive to do the right thing and others who do not think beyond their own well-being or who "can't see beyond their own noses." Thanks for taking the time to post all this information! Jeanne
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:07:42 GMT 1
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:15:00 GMT 1
The Great Synagogue of SosnowiecThe Great Synagogue in Sosnowiec was constructed between 1894 and 1896 at, what is today, 16 Dekerta Street. Its construction was made possible by funds provided by wealthy Jewish traders from Sosnowiec. It was required to rapid demographic growth in Sosnowiec. A thorough renovation was carried out in 1910. Above all else, its facade is well-known. Base on a rectangle, it had three floors. On the ground floor, viewed from the entrance, there were three doors - one opening onto the main section, one for women and one leading to the women's section which was probably located above the landing. The Germans blew up the synagogue on 9 September 1939 and then ordered the ruins to be demolished. Today, the site of the former synagogue is occupied by a commercial centre. There is no indicative signage indicating what once stood here. en.wikipedia.org/wiki/Sosnowiec_Ghetto
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:20:24 GMT 1
New Synagogue, GliwiceNew Synagogue was a synagogue in Gleiwitz, Germany (today Gliwice, Poland). It was built in 1859-1861, designed by Salomon Lubowski and Louis Troplowitz. The synagogue was destroyed by Nazis during the Kristallnacht on 9–10 November 1938.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:24:55 GMT 1
Zabrze synagogueThe synagogue in Zabrze was built in 1873. It was located at the crossroad of the present Brysza and Karłowicza Streets. The plot was purchased already in 1865, and the formal decision to construct a synagogue was taken in 1871. M. Krimmer Lithographic Institute in Gliwice was commissioned to prepare a draft design and drawings. The construction works began in the same year. Master mason Mateusz Kries was commissioned to build the synagogue. Originally, the construction cost was estimated at 12 thousand thalers, yet finally it rose to 18 thousand thalers. The synagogue was a free-standing two-storey brick building situated on a corner plot in Ringastrasse (today's Brysza Street). From the outside it reminded of a synagogue built in 1838 in Kassel. Made of raw red brick, it was erected on a rectangular plan. The building was oriented on a north-west- south- east axis. It was built in the 19th-century Rundbogenstil style (Round-arch style), with the elements typical of Romanesque and Moorish architecture. All decorative elements, such as corners, window frames and friezes - were made in plaster. The synagogue had three entrances. Over the main entrance there was a Hebrew inscription which was a citation from the First Book of Moses (the Book of Genesis) 28:17 - " This is none other than the house of God, and this is the gate of heaven." The main prayer room was surrounded from three sides by galleries for women. The ceremony of the consecration took place on April 2, 1873. It was begun by Rabbi Landsberg with religious songs and a prayer, while the sermon was delivered in German by the orthodox rabbi of Radom, Ferdinand Rosenthal. On Kristallnacht (November 9–10, 1938) the Nazis burnt the synagogue down. In 1098 the synagogue was extended to make it look like the synagogue in Kaiserslautern. The synagogue was rebuilt once more in 1909. On Kristallnacht (November 9–10, 1938) the Nazis burnt the synagogue down. In 1998, on the initiative of Ernest Shmuel, on the site where the synagogue was situated a large granite stone with a commemorative plaque was founded with the inscription in Polish and Hebrew reading: “ For the memory of the Kehilla of Zabrze (Hindenburg) annihilated by the German Nazis during the Holocaust. In 1872 on this spot a synagogue was constructed, which was later on burned down on Kristallnacht, November 9-10, 1938”. The Jewish school of Zabrze on the left and the towers of the synagogue on the right form the Jewish compound of Zabrze
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:30:34 GMT 1
Bytom SynagogueBeuthen Synagogue about 1904Bytom Synagogue or Beuthen Synagogue was a synagogue in Beuthen, in the Prussian Province of Silesia (present-day Bytom, Poland), a border–town between Germany and the Second Polish Republic prior to German invasion of Poland in World War II. Since the plebiscite of 1922 the border passed just east of Beuthen, so that neighboring Katowice were in Poland. HistoryBeuthen Synagogue was built in 1869 on Friedrich-Wilhelm-Ring (now Plac Grunwaldzki), in place of an older one. The cornerstone was set on May 25, 1868, construction finished on July 2, 1869. Max Kopfstein (1856-1924) from Bad Ems became rabbi and religion teacher there in 1889. Chief Rabbi from 1919, he participated in the negotiations of the Treaty of Versailles as an expert in matters concerning the Jewish population in Upper Silesia. The synagogue was burned down by Nazi German SS and SA troopers during the Kristallnacht on 9–10 November 1938. On November 7, 1938 Joseph Goebbels had delivered a fiery antisemitic tirade in Beuthen with a call for vengeance against Jews. They were made to stand for hours in front of their burning Moorish synagogue. Beuthen Jewish Community became the first ever Holocaust transport to be gassed inside " Bunker I" at Auschwitz-Birkenau death camp, all murdered on February 15, 1942 at the onset of the Nazi German Holocaust in Poland. A memorial plaque at the site was erected on November 9, 2007.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:34:49 GMT 1
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:37:36 GMT 1
Bielsko SynagogueBielsko Synagogue was a synagogue in Bielsko, Poland. It was built in 1879-1881, designed by Karol Korn. The synagogue was completely destroyed by Nazis on 13 September 1939.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:41:46 GMT 1
Synagoga w Rudzie ŚląskiejSynagoga w Rudzie Śląskiej – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Wirku, obecnej dzielnicy Rudy Śląskiej, przy ulicy Kupieckiej. Synagoga reformowana została zbudowana w 1891 roku. Została zburzona przez hitlerowców w 1939 roku podczas II wojny światowej. ArchitekturaMurowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu neogotycko-mauretańskim. Jej najbardziej charakterystycznym elementem były trzy wielkie kuliste kopuły, z których środkowa, największa była zwieńczona iglicą z gwiazdą Dawida.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:45:18 GMT 1
Synagoga w RybnikuSynagoga w Rybniku – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Rybniku przy skrzyżowaniu ulic Zamkowej i Chrobrego, w pobliżu Urzędu Miasta. Synagoga została zbudowana w latach 1842-1848. Podczas II wojny światowej, na początku 1940 roku, hitlerowcy spalili synagogę. Obecnie na jej miejscu znajduje się mały skwer z fontanną, przeniesioną tu z rynku. Murowany budynek synagogi wniesiono na planie prostokąta, w stylu klasycystycznym. U wierzchołka frontowej ściany znajdowała się wielka stylizowana Gwiazda Dawida, a przed głównym wejściem znajdował się duży marmurowy pomost zwieńczony balustradą. We wnętrzu znajdowała się piękna bima oraz bogato zdobiony Aron ha-kodesz. W bocznych ścianach znajdowały się wysokie półkoliście zakończone okna.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:50:21 GMT 1
Synagoga w Dąbrowie Górniczej Synagoga w Dąbrowie Górniczej – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Dąbrowie Górniczej na rogu ulic Okrzei i Sienkiewicza. Synagoga została zbudowana w latach 1912-1916 z fundacji lokalnych zamożnych Żydów, którymi byli: Berek Fuks, Alter Futerko, Mordka Lejba Miodownik, Kopl Krzanowski, Mordka Hilel Ferens, Icek Majer Luksburg, Herszek Rajchman oraz Mojżesz Mitelman. Podczas II wojny światowej hitlerowcy zdewastowali synagogę. Po zakończeniu wojny synagogę chciała przejąć protestancka społeczność chrześcijańska, z przeznaczeniem na zbór. Ze względu na protesty społeczności żydowskiej budynek nie został im przekazany. Wkrótce władze miejskie zezwoliły na przebudowanie synagogi na warsztat samochodowy. W latach 70. XX wieku budynek został rozebrany.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 0:54:53 GMT 1
Płock synagogueJewish history of PłockThe Jewish presence in Płock (Yiddish: Plotzk) dates back many centuries, probably to the 13th and 14th centuries, when records include them. The Polish kings extended rights to them in 1264 and the 14th century, and provided continued political support through the centuries.[5] At the beginning of the 19th century, their more than 1200 residents comprised more than 48% of the city's population in what is considered the cit's Old Town; through the century, their proportions ranged from 30s and 40 percent. It varied as German migrants were arriving in the region, and the area was becoming urbanized, as more people moved to the city. As in other parts of Poland, they were restricted to employment in trades and crafts. In the late 19th century, Jews established two factories to produce farm machines and tools, and the first iron foundry in the city. They had two synagogues and two cemeteries (dating to the 15th century), religious and secular schools, and established a library and hospital. They contributed strongly to the economy and culture of the city. In the early 20th century, they had two newspapers, representing active political parties. In 1939, Płock had a Jewish population of 9,000, an estimated 26% of the city's total. It had one of the highest proportional Jewish populations in Poland. After Nazi persecution began in 1939, about 2,000 Jews fled the city, with half going to Soviet-controlled territory. They were assigned to locations far from the front. In 1940, the Nazis established a ghetto in Płock. They started actions against the Jews, killing those in an old people's home and sick children, and transporting others to be killed at Brwilski Forest. Ultimately, they transported the Jews to 20 camps and sites in the Radom district, where most died.[5] By 1946, only 300 Jews survived in Płock. While they were active in the new politics, gradually the Jews left, and by 1959 three remained. Herman Kruk, a survivor and notable chronicler of life inside the Nazi concentration camps, was born in Płock in 1897. The small synagogue, built in 1810, was one of the few to survive World War II in the Mazowsze region of Poland. The Great Synagogue was destroyed during the Holocaust. The small synagogue was designated as a historic building about 1960, but deteriorated in physical condition while vacant. It was renovated and adapted for use as a museum, opening in April 2013 as the Museum of Masovian Jews, a branch of the Museum of Płock Mazowiecki. Small synagogue in Plock
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:03:12 GMT 1
Elbląg synagogueThe interior of the pre-war Elbląg synagogueView of the town of Elbląg today
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:06:50 GMT 1
Synagoga w Gorzowie Wielkopolskim Synagoga w Gorzowie Wielkopolskim – nieistniejąca synagoga znajdująca się w Gorzowie Wielkopolskim, przy dzisiejszej ulicy Łazienki, dawnej Baderstrasse. Synagoga została zbudowana w latach 1853-1854 na miejscu starej synagogi, według projektu architekta Tietza. Podczas nocy kryształowej z 9 na 10 listopada 1938 roku, bojówki hitlerowskie spaliły synagogę. Po zakończeniu II wojny światowej rozebrano jej ruiny. W latach 70. na jej miejscu wzniesiono blok mieszkalny. Murowany z cegły budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta, w stylu neoromańskim. W narożnikach znajdowały się sterczyny, zwieńczone iglicami z gwiazdą Dawida. Swoim wystrojem zewnętrznym nawiązywała do średniowiecznego budownictwa warownego. Wewnątrz w zachodniej części znajdował się przedsionek, z którego wchodziło się do głównej sali modlitewnej, którą z trzech stron otaczały galerie dla kobiet. Wąskie i wysokie okna były ozdobione motywami talmudycznymi, na ścianach znajdowały się cytaty z Talmudu. W centralnym miejscu znajdowała się metalowa bima, za którą w szafie ołtarzowej przechowywano zwoje z Torą. Podłogę pokrywała terakotowa, bogato zdobiona posadzka.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:11:27 GMT 1
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:14:47 GMT 1
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:19:29 GMT 1
Synagoga w ChorzowieSynagoga w Chorzowie – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Chorzowie przy ulicy Wolności. HistoriaGmach został oddany do użytku 23 września 1875. W chwili jej otwarcia gmina żydowska w Królewskiej Hucie liczyła około 900 wyznawców. Podczas II wojny światowej, jesienią 1939 hitlerowcy spalili synagogę. Jesienią 1940 jej zgliszcza zostały rozebrane przez zmuszonych do tego miejscowych Żydów, a w jej miejscu utworzono zbiornik p.poż. Po zakończeniu wojny budynku synagogi nie odbudowano, a na terenie po niej, po likwidacji zbiornika p.poż., urządzono parking, a następnie bazar. Obecnie na jej miejscu znajduje się Dom Handlowy Hutnik z siedzibą PSS "Społem", do którego dobudowano budynek restauracji McDonald’s. Architektura1940 Destruction of the Synagogue of ChorzowMurowany budynek został zaprojektowany przez Benno Groetschela, na planie prostokąta w stylu neoromańskim z elementami mauretańskimi, z arkadami i licznymi żeliwnymi kolumnami i zdobieniami. Troje drzwi stanowiących główne wejście do synagogi (środkowe przeznaczone dla mężczyzn, dwoje bocznych dla kobiet) znajdowało się od strony ulicy Schimmelfennistrasse (obecnie Kazimierza Wielkiego), przy której mieściła się też szkoła żydowska. Od strony ulicy Kaiserstrasse (obecnie Wolności) znajdowało się wejście przeznaczone dla rabina i starszyzny. Krótką ulicę biegnącą w kierunku dworca kolejowego wzdłuż trzeciego boku synagogi, nazwano Synagogenstrasse (później, po 1897 – Bahnhofstrasse, obecnie Dworcowa) Sala na parterze, o wymiarach 19×19 metrów, do której wchodziło się przez przedsionek, miała 402 miejsca siedzące przeznaczone dla mężczyzn oraz na otaczających ją z trzech stron galeriach, wspartych na żeliwnych kolumnach, odpowiednią liczbę miejsc dla kobiet.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:24:13 GMT 1
Wielka Synagoga w KaliszuWielka Synagoga w Kaliszu - nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Kaliszu przy dawnym Targu Końskim na tzw. Rozmarku oraz na rogu ulic Żydowskiej i Nadwodnej. Synagoga została zbudowana po 1852 w miejscu Starej Synagogi. Nie mogła jednak równać się z poprzedniczką, ponieważ nie nadano jej typowych cech stylowych. Otoczona była różnymi przybudówkami służącymi do celów gospodarczych i rytualnych. 14 października 1861 roku w synagodze odbyło się uroczyste nabożeństwo w intencji zmarłego arcybiskupa warszawskiego Antoniego Melchiora Fijałkowskiego. Był to symbol solidarności Żydów kaliskich, którzy wspólnie z Polakami walczyli o niepodległość Polski. W 1939 roku hitlerowcy złupili synagogę, gdzie znajdowały się przedmioty kultu o ogromnej wartości artystycznej, a dla większego upokorzenia, do jej rozbiórki w 1940 roku zmusili kaliskich Żydów. Po zakończeniu II wojny światowej, na miejscu, gdzie stała synagoga wzniesiono siedzibę PZPR. Na początku lat 90. obiekt ten przebudowano na bank – obecnie mieści się tu Bank Zachodni WBK oraz skwer. W 2007 roku do Domu Pamięci Żydów w Kaliszu przekazano kielich kiduszowy z XIX wieku, ocalony w 1940 roku przez przypadkową kobietę w czasie niszczenia Wielkiej Synagogi przez Niemców. Kielich jest bogato zdobiony. Widnieje na nim wizerunek fragmentu Kalisza, drzewo, żuraw i elementy krajobrazu wiejskiego. Ma 7 centymetrów wysokości. en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Jews_in_Kalisz
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 1:27:26 GMT 1
Koszalin synagogue
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 15:32:14 GMT 1
Synagoga w RaciborzuSynagoga w Raciborzu – prawdopodobnie w Raciborzu istniały trzy synagogi, lecz żadna z nich nie przetrwała do dzisiaj. Pierwsza, według podań ludowych znajdowała się na miejscu obecnego kościoła św. Mikołaja, druga przy ul. Sukienniczej, obecnie róg ul. Solnej i Leczniczej, a ostatnia, rozebrana w latach pięćdziesiątych przy Szewskiej. HistoriaW 1495 roku ludność żydowska posiadała już synagogę, która mieściła się przy ul. Sukienniczej, obecnie róg ul. Solnej i Leczniczej. Jednak stracili ją wraz z przymusem opuszczenia miasta 1 marca 1510 roku. W 1825 roku gmina żydowska zakupiła ona za 1650 talarów działkę przy obecnej ulicy Szewskiej pod przyszłą synagogę. Jej budowa trwała dwa lata i zakończyła się w 1830 roku. Budynek synagogi został wybudowany w stylu klasycystycznym oraz posiadał odrębne miejsca dla kobiet i mężczyzn, a jego największą ozdobą była sprowadzona z Barcelony menora. W 1887 roku, wskutek powiększania się liczby członków gminy żydowskiej w miejscu dotychczasowej synagogi rozpoczęto budowę nowej, a prace zakończono w 1889 roku. Efektem prac była nowa większa synagoga wybudowana w imponującym stylu mauretańskim. Synagoga do lat 50 XX wieku istniała, przetrwała pożar podczas Nocy Kryształowej w 1938 roku oraz II wojnę światową. Została rozebrana po wojnie z polecenia władz PRL-u w 1958 roku. Synagoga znajdowała się na ulicy Szewskiej, a obecnie na miejscu synagogi znajduje się skwer. Na tym skwerze znajdowała się synagoga
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 15:38:50 GMT 1
Synagoga w MysłowicacSynagoga w Mysłowicach – nieistniejąca synagoga znajdująca się w Mysłowicach przy placu Wolności. Synagoga została zbudowana w latach 1895-1899 przez firmę Ignatza Grünfelda. Zaraz po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku hitlerowcy spalili synagogę, a do odgruzowywania terenu zostali siłą zaciągnięci mysłowiccy Żydzi. Po zakończeniu wojny na miejscu synagogi urządzono skwer. Niedawno na jej miejscu wybudowano nowy budynek mieszczący obecnie część wydziałów Urzędu Miejskiego. Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu mauretańskim. Była jednym z najbardziej charakterystycznych budynków w mieście. Jej wyróżniającym się elementem były dwie wysokie ośmioboczne wieże zwieńczone kopułami, na których iglicach znajdowały się gwiazdy Dawida. Dawniej synagoga była otoczona kutym, stylowym płotem, a przed głównym wejściem znajdowała się wielka kuta brama wjazdowa.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 15:45:59 GMT 1
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 15:59:57 GMT 1
Synagoga w ZgierzuSynagoga w Zgierzu – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Zgierzu przy obecnej ulicy Łódzkiej, dawniej Żydowskiej. Naprzeciw niej znajdował się dom rabina. Synagoga została zbudowana w 1860 roku na miejscu starej synagogi. Rankiem 10 września 1939 roku, zaledwie kilka dni po wkroczeniu wojsk hitlerowskich do Zgierza, Niemcy podpalili synagogę. Jednak mieszkającym nieopodal Żydom udało się ugasić pożar. 27 października 1940 roku Niemcy po raz drugi podłożyli ogień i tym razem spłonęła ona doszczętnie. Ops synagogi...budynek [synagogi] cudownie łączył różne rozwiązania architektoniczne: z zewnątrz zakomponowany był symetrycznie; wewnątrz miał imponującą kopułę, w której przedstawione były słońce, księżyc i gwiazdy. W czterech kątach synagogi znajdowały się cztery grube, wysokie kolumny, zaprojektowane na wzór balkonu Świątyni. Mieściło się tu siedemdziesiąt zwojów Tory i wiele świętych srebrnych naczyń. Pośrodku znajdował się bogaty pulpit, który – według inskrypcji – był darem Chany, wdowy po reb Dawidzie Hendliszu. Było tu także wiele kosztownych zasłon i pokryć na arkę. Jedna z jedwabnych zasłon, utkana w roku 5626 (1866), miała wplecione złote i srebrne nici. Pulpit pokrywał prawie dwustuletni obrus, uszyty w roku 5532 (1772). Był on zrobiony z jedwabiu i aksamitu i ozdobiony niemałą ilością srebrnych i szczerozłotych taśm. Obrus ten przerobiony został z zasłony, którą społeczność zgierska otrzymała od innej gminy w prezencie z okazji zbudowania synagogi. (...) społeczność zgierska, jako jedna z najbogatszych w Polsce, zainstalowała w synagodze pięćdziesiąt ośmioramiennych elektrycznych żyrandoli. Podczas pierwszej wojny światowej najpierw Rosjanie, a potem Niemcy dobrze się synagogą zaopiekowali. Niemieccy oficerowie, którzy często ją przeszukiwali, nie mieli słów na wyrażenie jej piękności.Cmentarz Żydowski ZgierzCmentarz Żydowski / Jewish Cemetery, PL, Zgierz
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 16:12:50 GMT 1
Synagoga w BędzinieSynagoga w Będzinie – zniszczona w 1939 r. synagoga znajdująca się w Będzinie przy dawniej ulicy Bożniczej. Synagoga została zbudowana w 1881 roku na miejscu starej drewnianej synagogi. Podczas II wojny światowej, w nocy z 8 na 9 września 1939 roku hitlerowcy spalili synagogę, wraz z modlącymi się w niej Żydami. Pożar trwał 20 godzin, a żołnierze Wehrmachtu i SS uniemożliwili jego gaszenie. Po zakończeniu wojny budynku synagogi nie odbudowano. Jedną z najcenniejszych ocalonych pamiątek po synagodze jest XIX-wieczny, wykonany z jagnięcej skóry zwój Tory. Najprawdopodobniej został on wyniesiony bezpośrednio z płonącej synagogi lub z jej zgliszcz o czym świadczą jego nadpalenia. Tora przez wiele lat spoczywała z innymi kosztownościami w skrytce w jednej z kamienic. Osoba, która ją odnalazła, sprzedała ją za niewielkie pieniądze, nie zdając sobie sprawy z wartości zwoju. Tora została podarowana Adamowi Szydłowskiemu i przeniesiona do synagogi Mizrachi. W kwietniu 2007 roku zwoje zostaną wypożyczone na pół roku na wystawę "Holocaust Memorial at Miami Beach 1933-1945". W międzyczasie zostanie ona poddana konserwacji i dokładnie zbadana przez naukowców z Muzeum Holocaustu w Miami Beach. Dzięki temu będzie się ją dało rozwinąć. 1 września 1993 roku na miejscu gdzie stała synagoga postawiono granitowy obelisk z napisami w języku polskim i hebrajskim, upamiętniający będzińskich Żydów oraz synagogę. Treść na obelisku brzmi: "Pamięci Żydów obywateli Miasta Będzina i okolicy zamordowanych przez hitlerowców w okresie II wojny światowej Towarzystwo Przyjaciół Będzina pomnik ten ufundował na miejscu synagogi spalonej przez okupantów z nocy 8 na 9 września 1939 r. Niech będzie on symbolem o tych tragicznych latach bezprawia, okrucieństwa i przemocy niech stanie się też symbolem odrodzenia i pojednania narodów wolnych żyjących w pokoju i braterstwie" You clearly see a Nazi officer in this image posing for the destroyed synagogue of Będzin. A sad view.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 16:35:39 GMT 1
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 16:44:04 GMT 1
Synagogue in MielecA monument was founded in the corner of Lelewela street in the place where before the war a synagogue was located. In September of 1939 dozens of Jews were locked in the synagogue and burnt alive by the Germans.The monument bears signs of numerous devastations. Local authorities try to maintain it in good condition. The ruins of the Mielec Shul / SynagogueThe period of German occupation lasted from 9 September 1939 to 6 August 1944 in Mielec. In the years of 1939-1944, the factory produced German bombers, and from 1943 also manufactured the fighter plane He–297. The Nazis staffed much of the factory with slave labour. Initially, Jews from Mielec were enslaved there. In 1942, the Jewish population of Mielec was deported to death camps, except for a few who remained as slave labour at the factory. Before the war, the Jewish population of Mielec was 2,800 out of a total population of 5,500. During the deportation, the factory hangars were the site of a mass murder of several hundred of Mielec's Jews, who were buried there. Subsequently, the factory used slave labour composed of Jews from other regions, prisoners of war, political prisoners, etc. After the war, a monument was placed at the factory with a vague inscription typical of holocaust memorials during the Communist era: " To those employees of the Factory and the inhabitants from the area of both Polish and Jewish nationality murdered during World War II: A tribute from Mielec's Youth." Photo of the Mielec Shul / Synagogue. Photo taken in 1943Another mass grave of Jews with a monument may be found in one corner of the Mielec Catholic cemetery, where the victims of a 1941 Nazi atrocity were buried. During the German occupation, all of Mielec's Jewish institutions and the Jewish cemetery were destroyed, and also many of the Jewish homes. After Poland’s liberation, the few surviving Mielezer Jews who returned found it impossible to rebuild their lives there due to hostility and threats of death from the Polish residents. www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/judaica/ejud_0002_0014_0_13858.htmlpl.wikipedia.org/wiki/Mielec
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 17:03:14 GMT 1
Great Synagogue, ŁomżaThe Great Synagogue was a historic Jewish synagogue in Łomża, Poland. The synagogue stood at the south-eastern corner of the Main Square at the intersection of today's Giełczyńska and Senatorska 28 streets. It was built in 1878-1889 on the initiative of Rabbi Eliezer-Simcha Rabinowicz, and designed by an Italian-Polish architect Enrico Marconi from Congress Poland. DestructionThe synagogue was destroyed by the invading Germans either in September 1939, at the very beginning of World War II (according to Polish online Virtual Shtetl), or in September 1941 (according to Pinkas haKehilot), soon after German attack on the Soviet Union and the creation of the Łomża Ghetto for the Jews from surrounding villages and towns. Most likely the Synagogue was destroyed in stages, first burned down, and levelled out later. At present, only a memorial plaque marks the site of the former synagogue, with an inscription in Polish and Hebrew, which reads: From July 1941 to November 1942 in the streets: Dworna – now 22-go Lipca, Senatorska, Woziwodzka, Zielona, Żydowska – now Zatylna, and Rybaki, the Nazis set up a ghetto, where they exterminated 9,000 Poles of Jewish ethnicity. 3,500 of them were shot in the woods near the villages of Giełczyn and Sławiec. The German occupiers established 15 ghettos in the towns of Łomża region. The tragic fate of around 40,000 people living in them led to the extermination camp in Treblinka. May the memory of them and of those who were helping them in those terrible days last.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 17:06:57 GMT 1
Synagoga w Kędzierzynie-KoźluSynagoga w Kędzierzynie-Koźlu – nieistniejąca synagoga, która znajdowała się w Koźlu, późniejszym Kędzierzynie-Koźlu, przy ulicy 24 Kwietnia (dawniej plac Raciborski, niem. Ratiborer Platz, później Reinschdorferstraße). HistoriaPierwsza wzmianka na temat obecności Żydów w Koźlu pochodzi z roku 1373. W 1796 zakupiono od spadkobierców Barucha Steinfeidschena budynek, będący pierwszym w Koźlu domem modlitwy gminy żydowskiej. Później w XIX wieku na skutek powiększenia się wspólnoty żydowskiej na obszarze dzisiejszego Koźla i jej oficjalnego powołania 20 sierpnia 1820 zaistniała potrzeba znalezienia obszerniejszego miejsca na synagogę. Przywódcy ówczesnej wspólnoty: Meyer Walentin Friedländer, Izaak Itzinger i Simon Jakub Kauffmann zakupili 21 marca 1825 dwupiętrowy budynek przy ulicy Sienkiewicza (dawnej ul. Słodowej 28, niem. Malzestraße 28), gdzie na parterze urządzono dawną synagogę, a Hirsch Löbel Silberfeld przewodniczył sprawowanym w niej modlitwom. Dalszy szybki wzrost ludności żydowskiej w Koźlu sprawił, że dawna synagoga zaczęła być za mała na pomieszczenie w niej wszystkich modlących się, dlatego we wrześniu 1877 podjęto decyzję o budowie nowej, większej synagogi. 5 lipca 1883 położono kamień węgielny, a wykonanie prac murarskich zlecono mistrzowi murarskiemu Schwartzerowi. Synagoga została zbudowana w latach 1877-1886, dzięki hojnym ofiarom m.in. członka wspólnoty Fedora Ringa, członka magistratu i założyciela Fundacji dobroczynnej. Koszt budowy synagogi wraz z sąsiednim domem dla rabina oszacowano na 52 000 złotych marek. Jej uroczyste otwarcie nastąpiło 10 września 1886 roku, w którym uczestniczyli: m.in. starosta kozielski, rabin z Bytomia dr Ferdinand Rosenthal oraz rabin kozielski Arnold Krolik[6]. Podczas nocy kryształowej, 9 listopada 1938 roku bojówki Sturmabteilung zniszczyły synagogę, rzucając do jej wnętrza granaty, które spowodowały pożar. Następnie ją rozebrano. Po zakończeniu II wojny światowej na miejscu synagogi wzniesiono przychodnię zdrowia. Architektura[edytuj] Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta w stylu neoromańskim. Uchodziła za jeden z najbardziej charakterystycznych i oryginalnych budynków w mieście. Jej najbardziej charakterystycznym elementem była wielka kopuła (zakończona złotą Gwiazdą Dawida), znajdująca się na ośmiobocznej wieży, w której na każdej ściance znajdowały się stylizowane, półokrągłe zakończone okna. Wchodząc do synagogi przez główne drzwi, przechodziło się przez trójkątny portal, zwieńczony tablicami Dekalogu, z umieszczonym pozłacanym, hebr. napisem[7]: זֶה־הַשַּׁעַר לַיהוָה (pol. Oto jest brama Pana) (Ps 118, 20), tworzącym chronogram. House of synagogue caretaker
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 17:11:38 GMT 1
Synagogue of Tomaszów MazowieckiWielka Synagoga w Tomaszowie Mazowieckim, zbudowana w latach 1864-1878; fotografia z czasów 1. wojny światowejWielka Synagoga w Tomaszowie Mazowieckim została zbudowana przy ulicy Handlowej 7 (ob. ul. Berka Joselewicza 7) w latach 1864-1878 (za rabinatu Eliasza Jakuba Wieliczkiera). Murowany budynek synagogi wzniesiono na planie prostokąta. Projektant i budowniczy pozostaje nieznany. Wystrój synagogi wykonali bracia Warzagerowie, malarze artyści sprowadzeni w tym celu do Tomaszowa. Podczas II wojny światowej, 16 października 1939 roku, miejscowi folksdojcze podpalili synagogę i nie pozwolili strażakom na ugaszenie pożaru. Hitlerowcy obciążyli gminę żydowską znaczną kontrybucją za rzekome zaniedbania przeciwpożarowe oraz wyimaginowanymi kosztami gaszenia. Jeszcze przed spaleniem synagogi Żydzi wynieśli zwoje Tory i zakopali je. Po wojnie Torę wydobyto. W roku 1940 rozebrano pozostałości synagogi tomaszowskiej. Obecnie na miejscu dawnej synagogi znajduje się parking dla samochodów. W okresie dwudziestolecia międzywojennego oprócz Wielkiej Synagogi istniały w Tomaszowie Mazowieckim dwie bożnice: jedna położona przy ul. Jerozolimskiej 17 (tuż przy dawnej ulicy Bożniczej), druga przy ul. Prezydenta S. Wojciechowskiego (ob. ul. Warszawska) 50. Obie bożnice zostały spalone 14 listopada 1939 roku.
|
|
|
Post by pjotr on Jun 2, 2016 17:19:31 GMT 1
Old Synagogue, PrzemyślThe Old Synagogue, (Polish: Stara Synagoga w Przemyślu), was a large structure in Przemyśl, Poland. It was completed in 1594. It was damaged in 1939 when the Germans were retreating from the eastern bank of the San River and destroyed by the Nazis in 1941. The stone building was rectangular in shape, typical of the renaissance style of the time. The rectangular main hall remained the only section of the original building after a range of outhouses were added in later years. They included a yeshiva, two additional halls of prayer and offices. HistoryThe first legal regulation regarding the Jewish community of Przemyśl dates from March 20, 1559. The privilege, granted by King Zygmunt August, stipulates that "Jews have been living on the Jewish street in Przemyśl for a long time" have the right to settle permanently in Przemyśl and grants them trading rights. Jews were now considered under the royal jurisdiction, i.e. the waywode's court, (which is mentioned in acts of the year 1576 as the "Jews' court").[1] It appears from a lawsuit of the year 1560 that the Jews then possessed a wooden synagogue, said to have been founded by two wealthy Spanish immigrants. In 1561 the synagogue was attacked by the burghers. A year later in 1592, permission to build a Fortress synagogue from stone in place of the old synagogue was granted by the chapter. The new building was designed by Bononi, an Italian builder of fortifications. It was completed in 1594 and situated within the city, close to its defensive walls and made up part of the city's defence structures. Jews gathering in front of a synagogue, prewar, Przemysl, PolandThe entire ghetto including "Jewish Street" in Przemyśl was almost completely destroyed by fire in 1637. The synagogue however remained unscathed. In 1661 the king issued a decree allowing the Jewish community to use the synagogue as collateral to borrow money. This illustrates the desperate economic situation of the Przemyśl Jewish community.[1] In 1746 Jesuit students attacked the Jewish quarter, looting Jewish homes. They plundered the synagogue and demolished its interior. The Holy Ark was destroyed and the Torah scrolls were torn up into pieces which were scattered in the streets. They also destroyed the greater part of the valuable archives, which contained priceless documents of the waywode's court. Only a few of the original copies of the privileges were saved. The extent of the damage is indicated by the fact that after tedious negotiations the Jesuits finally paid an indemnity of 15,000 Polish gulden. According to statistics of the year 1765, there were at that time about 2,418 Jews in Przemyśl. During the years 1910-1914 the building was restored under direction of architect Tadeusz Mokłowski. At the end of March 1919, a festive prayer service was held at the synagogue in honour of the Paris Peace Conference and its decision regarding Land of Israel. Many people took part in the prayer. In 1934 the building was listed on the register of historical buildings and in 1936 a special committee, led by H. Klagsbald, was established to renew and renovate the "Great Synagogue". DestructionIn September 1939, after the invasion of Poland by Germany and the Soviet Union, Przemyśl was divided by the German-Soviet border which ran through the middle of the city along the San River. When the Red Army entered the city on 26 September, the town centre found itself in the Soviet Union while the Zasanie district, on the western bank of the San River, was within the borders of the Nazi empire. In accordance with the Ribbentrop-Molotov pact, the Germans left the eastern bank on 28 September 1939. Before their withdrawal the Germans burned down the Old Synagogue. In 1956 the city authorities ordered the demolition of the synagogue which had laid in ruins since 1941 when the Nazis destroyed what remained after their earlier attempt to obliterate the building. The demolition was carried out despite objections from conservationists who had plans to rebuild the synagogue.
|
|